Του Κώστα Παππά
Κρύος ιδρώτας έχει λούσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας για τις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου , καθώς και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τον τρόπο με τον οποίο θα εκφραστουν οι διαμαρτυρίες πολιτών εναντίον πολιτικών προσώπων. Η αίσθηση που φθάνει σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία είναι ότι θα επιχειρηθεί να εκφραστεί με δυναμικό τρόπο η αποδοκιμασία εναντίον πολιτικών προσώπων και κυρίως εκείνων που στήριξαν την επιλογή της μνημονιακής πολιτικής.
Για το λόγο αυτό και ηδη εδώ και αρκετές εβδομάδες επιτελείς της Αστυνομίας καταστρώνουν σχέδια αποτροπής αυτών των διαμαρτυριών ή στην καλύτερη περίπτωση επιτυχή αντιμετώπισή τους. Πάνω από 4.500 αστυνομικοί στην Αθήνα και αρκετές εκατοντάδες στη Θεσσαλονίκη έχουν πάρει εντολές να διαφυλάξουν με κάθε τρόπο την παρέλαση, όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν κρύβουν την ανησυχία τους για σοβαρα΄επεισόδια σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, ειδικά αν εμφανιστούν σε αυτές πολιτικοί. Αυτό το γνωρίζουν και Υπουργοί και Βουλευτές αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που δηλώνουν ότι θα παρευρεθούν κανονικά στις παρελάσεις για να μην κάνουν τη χάρη σε "κάποιους επαγγελματίες διαμαρτυρόμενους", όπως τους λένε χαρακτηριστικά.
Όπως και να χει η οργή του κόσμου για τα συμβαίνοντα είναι η μόνη σταθερά σε αυτό το κινούμενο σκηνικό που ζούμε όλους αυτούς τους μήνες , το θέμα είναι αν θα εκφραστεί με γιαουρτάκια και αυγά ή με απλές αποδοκιμασίες. Φίλος μου έλεγε προχθες αστειευόμενος ότι "μπορεί να δεις και κάποιες γνωστές γαλακτοβιομηχανίες να αναλαμβάνουν τη χορηγία των παρελάσεων". Η βία πάντως σίγουρα δεν μπορείι να είναι η λύση στα προβλήματά μας, η ιστορία έχει δείξει πως η βία δεν έκανε ποτέ τα πράγματα καλύτερα. Από την άλλη όμως κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει το δικαίωμα οποιουδήποτε στην αποδοκιμασία είτε προσώπων ε'ίτε πολιτικών πρακτικών. Άλλωστε οι εκλογές πλησιάζουν και ό,τι έχει περισωθεί από την έρμη δημοκρατία μας , θα δικαιωθεί μέσα στην κάλπη, μέσα όμως , ούτε έξω , ούτε πλησίον της κάλπης.
Ο Παύλος Μπακογιάννης έχει πει "στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα" και αν όντως σε κάτι ελπίζουμε για το αύριο είναι αυτή η Δημοκρατία που εκφράζεται στην κάλπη και είναι ο μοναδικός δρόμος που δεν μας έκλεισαν ακόμα . Υπάρχει λοιπόν λύση αν πιστέψουμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι ένα θεωρητικό πυροτέχνημα αλλά μια εφαρμογή με ισχυρότατη ακόμα δύναμη και δυναμική. Τα γιαουρτάκια μπορεί κάποιες φορές να είναι χρήσιμα , δεν αποτελούν όμως συνολική λύση στα προβλήματά μας , θολώνουν απλώς το τοπίο και μας κάνουν να κοιτάζουμε αλλού. Αλλωστε η βία εξυπηρετεί εκείνους που δημιουργούν τις προυποθέσεις της και με κανέναν τρόπο αυτούς που την υφίστανται στην κοινωνία κάθε μέρα όλο το χρόνο.